Titel: De zigeunermadonna
Schrijver: Santa Montefiore
Jaar van uitgifte: 2006
Flaptekst:
Mischa Fontaine komt er na de dood van zijn moeder achter dat zij een meesterwerk, De zigeunermadonna van Titiaan, heeft nagelaten aan het Metropolitan Museum of Art. Mischa dacht alles van haar te weten, maar dit is een totale verrassing. Hij besluit op onderzoek uit te gaan om het mysterie rond het schilderij te ontrafelen en duikt in zijn verleden. Dit brengt hem naar een kasteel in Bordeaux waar zijn moeder vroeger werkte. Maar zal zijn zoektocht wat opleveren?
Leeswaarschuwing
Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.
Mischa Fontaine is een neerslachtige man, op zoek naar liefde en de ware zin van het bestaan. Heel zijn leven heeft – tot haar overlijden – altijd in het teken van zijn moeder gestaan. Wanneer zij vlak voor haar dood een meesterwerk, De zigeunermadonna van Titiaan, aan het Metropolitan schenkt, is Mischa enorm verbaasd. Hij heeft nooit geweten dat zijn moeder dit schilderij bezat, en gaat op onderzoek uit. Om het mysterie rond het schilderij te ontrafelen duikt hij in het verleden van zijn moeder.
Hij weet dat zij vóór de oorlog werkte in een château in Bordeaux. In oorlogstijd namen de Duitsers het chateau echter in beslag, en Mischa was het resultaat van de liefdesaffaire van zijn moeder met een van de Duitse officieren. Verstoten door de gemeenschap, vertrokken moeder en kind na de oorlog naar Amerika om een nieuw leven te beginnen. Maar wanneer het bestaan van het schilderij Mischa ter ore komt, voelt hij een sterke drang om Bordeaux opnieuw te bezoeken. Zijn zoektocht leidt naar de waarheid over het verleden. Als deze eenmaal is ontsluierd, vindt Mischa eindelijk rust – en liefde.
Santa Montefiore is natuurlijk een rasvertelster. De mysteries, en die zijn er genoeg, worden langzaam uit de doeken gedaan naarmate het boek vordert.
Het boek begint als Mischa’s moeder net is overleden, maar gaat al snel terug in de tijd naar zijn jeugd op het château in Zuid-Frankrijk waar hij als verschoppeling werd behandeld. Zijn jeugd en zijn leven daarna, het is allemaal een plezier om te lezen.
Dit boek heeft een beetje dezelfde sfeer als Chocolat van J. Harris. Het niet geaccepteerd worden in een Franse dorpsgemeenschap, zelfs de priester ontbreekt niet. Ook al komt het verhaal een beetje traag op gang, het is prachtig verteld en je verveelt je geen moment.
Dit is het 135ste deel in de categorie “Uitgelezen”. Op deze pagina houd ik bij welke boeken ik uitgelezen heb.