Uitgelezen 15: Voor ik doodga – Jenny Downham

Titel: Voor ik doodga
Originele titel: Before I die
Schrijver: Jenny Downham
Jaar van uitgifte: 2007

Flaptekst:
Wat zou jij doen als je nog maar een paar maanden te leven had?

De zestienjarige Tessa heeft leukemie en nog maar korte tijd te leven. En die tijd wil ze goed besteden. Dus maakt ze een lijst van tien dingen die ze absoluut nog wil doen voor ze doodgaat. Te beginnen met seks. En ze wil nog autorijden. En beroemd worden. En verliefd! Maar terwijl Tessa aan het lijst werkt, verergert haar ziekte en komt haar einde dichterbij.

Voor ik doodga is een heel mooi en bijzonder boek, waar je soms bij moet lachen en soms om moet huilen. Tessa’s strijd tegen haar ziekte en het verlangen haar lijst af te maken, zul je niet snel vergeten.

Leeswaarschuwing
Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.

‘Het gaat echt gebeuren.
Ze zeiden dat het zou gebeuren, maar dit is sneller dan wie dan ook had verwacht.’

Iedereen gaat dood. Dat weten we allemaal.
Met nog maar een paar maanden te leven weet de zestienjarige Tessa dit beter dan de meeste mensen.
Ze heeft een lijst gemaakt met tien dingen die ze nog wil doen voor ze doodgaat. Nummer één is seks. Ze wil ook nog drugs gebruiken en autorijden.
Maar het is niet altijd eenvoudig om te krijgen wat je wilt. En krijgen wat je wilt is niet altijd krijgen wat je nodig hebt. En soms worden dingen belangrijk waarvan je het nooit had verwacht.

Hartverscheurend, grappig, maar niet sentimenteel – Voor ik doodga is een buitengewone roman, een lofzang op het leven in de vorm van een verhaal over sterven. Een boek dat niemand onberoerd zal laten.

‘Is dat echt waar?’ vraagt Cal als we naar de bushalte lopen. ‘Vind je het echt lekker om ziek te zijn?’
‘Soms.’
‘Ben je daarom in het water gesprongen?’
Ik blijf staan en kijk naar hem, naar zijn helderblauwe ogen. Er zitten grijze spikkels in, net als in de mijne. Op sommige foto’s van hem en mij op dezelfde leeftijd kun je geen enkel verschil tussen ons zien.
‘Ik ben gesprongen omdat ik een lijst heb gemaakt van dingen die ik moet doen. Vandaag moet ik overal ja op zeggen.’
Hij denkt erover na, neemt even de tijd om de consequenties op zich te laten inwerken en grijnst dan breed.
‘Dus jij moet ja zeggen op alles wat ik je vraag?’
‘In één keer goed.’
We nemen de eerste de beste bus en gaan bovenin achterin zitten.
‘Oké,’ fluistert Cal. ‘Steek je tong uit naar die man.
Hij is verrukt als ik het echt doe.
‘Maak nu een vredesteken naar die vrouw op de stoep en geef die jongens kushandjes.’
‘Het is leuker als jij met me meedoet.’
We trekken gezichten, zwaaien naar iedereen en roepen uit volle borst ‘snottebel’, ‘kont’ en ‘piemel’. Tegen de tijd dat we uitstappen, zitten we alleen bovenin. Iedereen heeft de perst aan ons, maar daar zitten wij niet mee.
‘Wat gaan we doen?’ vraagt Cal.
“Winkelen.’
‘Heb je je creditcard bij je? Ga je cadeautjes voor me kopen?’

Mijn mening/ervaring: De hoofdpersoon in dit boek is Tessa, ze is nu 16 jaar. Toch ik het boek niet alleen voor jongeren geschikt. Zeker ook volwassenen zullen dit boek kunnen waarderen. Het verhaal grijpt je aan en is een confrontatie met de realiteit.

Iets voor jou: of Niets voor jou: laat ik dit keer leeg. Bepaal zelf maar of je het aan durft dit boek te lezen.

Dit is het vijftiende deel in de categorie “Uitgelezen”. Op deze pagina houd ik bij welke boeken ik uitgelezen heb.