Titel: Dochter van de jungle
Originele titel: Dschungelkind
Schrijver: Sabine Kuegler
Jaar van uitgifte: 2005
Flaptekst:
Op vijfjarige leeftijd verhuist Sabine Kuegler met het hele gezin naar West-Papoea om daar te gaan wonen bij de Fayu – een gewelddadige en onbekende stam die nog leeft als in het stenen tijdperk. Sabine groeit op te midden van de Fayu, leert jagen met pijl en boog, zwemmen in rivieren waar het wemelt van de krokodillen en hoe ze van de natuur kan leven. Maar ze leert ook hoe meedogenloos de natuur kan zijn, en hoe wreed mensen onderling zijn. Op haar zeventiende wordt Sabine naar een Zwitsers internaat gestuurd. Ze moet alles leren over de beschaafde wereld, en ook al lijkt ze zich goed aan te passen, de heimwee blijft altijd aanwezig.
‘Een modern sprookje, zonder sentiment verteld.’ – Opzij
‘Sabine Kueglers boek leest als een combinatie van Robinson Crusoë en Pippi Langkous, aangevuld met overlevingstactieken, junglefauna, en fantastische details over een van de laatste onaangetaste oerwouden op aarde.’ – Hamburger Abentblatt
Leeswaarschuwing
Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.
In 1978 maakte de Duitse Sabine Kuegler (geboren in 1972) als vijfjarige voor het eerst kennis met Nieuw-Guinea waar haar ouders gingen werken als zendeling en taalkundige. Midden in het oerwoud bouwen haar ouders voor henzelf en hun drie kinderen een huis. Voor het blonde meisje is de jungle een grote speeltuin. Ze leert jagen met pijl en boog en zwemmen in de rivier waar het wemelt van de krokodillen. Ze eet geroosterde insecten en vleermuisvleugeltjes en weet hoe je vuur moet maken zonder lucifers. Ze leert hoe meedogenloos de natuur kan zijn, maar ze ziet ook de wreedheid van mensen onderling, want bij de Fayu wordt elk misdrijf met de dood bestraft. Ze beschrijft haar leven daar, waar ze als kind een aantal jaren verbleef en later opnieuw als puber. Ze leefde er in de jungle bij de stam Fayu, speelde er met hun kinderen en leerde allerlei facetten van deze inheemse en primitieve bevolkingsgroep kennen, ook de hardheid van het bestaan en de wreedheid van de mensen onderling. Als zeventienjarige keerde ze definitief naar Europa terug om op een Zwitsers internaat een opleiding te volgen en ze vertelt van de vervreemding die ze daarna heeft ervaren. Het boeiend geschreven verhaal is behalve een persoonlijk relaas ook interessant vanwege de uitweidingen over de Fayu-stam, onder meer over hun cultuur en hun taal. Twee overzichtskaarten, een spreidingskaart van de verschillende Fayu-groepen, diverse zwart-witfoto’s en tekeningen illustreren het verhaal, samen met twee katernen zwart-witfoto’s uit haar persoonlijk archief.
Mijn mening/ervaring: Op nuchtere en eenvoudige toon geeft Sabine Kuegler een verslag van haar jeugd bij de Fayu. Het verhaal is ontroerend, soms vreselijk grappig en uniek. De foto’s waarmee het boek geïllustreerd is geeft het boek iets persoonlijks. Uit het hele boek blijkt de liefde van Sabine voor de jungle en de Fayu.
Tijdens het lezen van dit boek kwam ik aan vrijwel niets anders meer toe, zo veel moeite koste het me om het boek weg te leggen.
Iets voor jou: als je nieuwsgierig bent naar “vreemde” culturen. Als je zoekt naar een boek dat leest als een roman, maar wel waargebeurd is.
Niets voor jou: als je geen zin hebt in een waargebeurd verhaal.
Dit is het zestiende deel in de categorie “Uitgelezen”. Op deze pagina houd ik bij welke boeken ik uitgelezen heb.