Maand: oktober 2009

De vakantie is weer voorbij.
Ik ben weer in Nederland (brr, wat is het koud hier).
De afgelopen weken was ik op Madeira.
Het vakantie verslag volgt.

Vandaag gereden: 25 km
Totaal gereden: 1343 km

Om kwart voor zes gaat de wekker. We douchen en om half zeven ontbijten we op de hotelkamer.
Om kwart over zeven checken we uit en stappen in de auto om naar het vliegveld te gaan.
We leveren de auto in en zijn te vroeg om in te kunnen checken. Als de incheckbalie open gaat zijn we een van de eerste en we vragen dan ook om plekken met beenruimte (bij de nooduitgang, rij 14).
Het vliegtuig is vroeg binnen en we vertrekt ook iets te vroeg. Op Schiphol komen we iets vroeger aan dan gepland.

Vandaag gereden: 58 km
Totaal gereden: 1318 km

Het is rond negenen als we wakker worden. Na het ontbijt stappen we voor de laatste dag in de auto.
We rijden naar Ribeira Frio (koude rivier), alwaar we een forellen kwekerij bekijken.
Terug rijden we via Camacha, hier bekijken we de mandenvlechters (wilgentenen).

Rond 2 uur zijn we weer bij het hotel (na eerst nog even de auto getankt te hebben).
We pakken de koffers vast in en stellen vast dat dat makkelijker gaat dan op de heenreis.
’s Middags spelen we nog een potje tafeltennis en lopen nog wat in de omgeving, ook regelen we een vroeg ontbijt voor morgen.
’s Avonds eten we voor de laatste maal sushi.

Vandaag gereden: 121 km
Totaal gereden: 1260 km

Na het ontbijt rijden we naar Câmara de Lobos, een vissersdorpje waar in de haven de vis schoongemaakt wordt. We lopen wat rond (bekijken onder meer een visserskappel) en stappen weer in de auto. We rijden verder naar Ribeira Brava waar we de kerk, de pier en het centrum bekijken.
We rijden via Canhas in noordelijke richting de hoogvlakte (Paûl da Serra) over naar Ribeira da Janela. Vanaf daar rijden we in oostelijke richting langs de noordelijke kustweg naar Sâo Vicente.

De oude kustweg (die vorige week met kettingen afgesloten was) is nu wel open. We rijden een stukje terug over deze weg. Deze weg is erg spectaculair te noemen, zeker als je bedenkt dat dit ooit de enige (doorgaande) weg was.
Vanaf Sâo Vicente rijden we weer naar het zuiden en via de Via Rapida komen we weer bij het hotel.

’s Avonds spelen we een potje tafeltennis en lopen we een rondje om het hotel om foto’s te maken. We eten wederom bij de broodjeszaak in het winkelcentrum (hun salades zijn reusachtig).

Vandaag gereden: 134 km
Totaal gereden: 1139 km

Tegen negenen worden we wakker. Na het ontbijt stappen we in de auto om de zuid-oost kust te verkennen.
We nemen de Via Rapida om Funchal heen en nemen na Funchal de gewone weg naar Ponta do Garajau. In dit plaatsje staat een groot, lelijk, betonnen Christusbeeld.
Via de kust rijden we verder in oostelijke richting.
In Santa Cruz parkeren we de auto en lopen we een tijdje rond. Door de huidige landingsrichting kunnen we de vliegtuigen vanaf het strand bijna aanraken.
We rijden verder langs het vliegveld naar Machico, na Machico komen we in Caniçal. De enige attractie van dit plaatsje (het walvismuseum) is gesloten op maandag.
Na Canaçal rijden we richting Santana om daar (voor zo ver mogelijk) de Pico Ruivo op te rijden. Vanaf de parkeerplaats lopen we een stukje van het pad naar de top. Op de weg naar beneden nemen we een paar wandelaars mee die vanaf Pico do Areeiro zijn komen lopen.
Vanaf Santana rijden we terug naar het hotel.
’s Avonds eten we bij de Italiaan. Vriendlief neemt een Bife na Pedra (hete steen met biefstuk, erg mals), ik neem een lokaal gerecht, Espetada (spies met rundvlees, beetje saai).

Vandaag gereden: 0 km
Totaal gereden: 1005 km

Vandaag doen we lekker rustig aan.
We wandelen naar de supermarkt (voor water en dergelijke) en brengen de middag door in de tuin van het hotel.
’s Avonds eten we een salade bij de broodjeszaak in het winkelcentrum.

Vandaag gereden: 133 km
Totaal gereden: 1005 km

Vandaag staan we wederom iets vroeger op in de hoop niet zo veel last te hebben van de bewolking op enige hoogte.
Even voor half elf stappen we in de auto. We rijden de Via Rapida af in westelijke richting en gaan noord richting Encumeada. Vanaf daar steken we Paûl da Serra over.

Bij Rabaçal stappen we uit en besluiten de levada hier te gaan wandelen. Door een wijziging in het beleid is het niet meer mogelijk bij de start van de wandelroute te parkeren. Daarom parkeren we bij de (hoofd)weg. Het eerste stuk (2 km) naar de levada is dalend, maar op de terugweg klimmend. Hiervoor rijdt nu een pendelbusje.
Als eerste lopen we de Levada de 25 Pontes, daarna de Levada do Risco. Beide zijn mooi en anders dan de levada die weer eerder deze week gelopen hebben. 25 Pontes eindigt bij een waterval die in vele kleine watervalletjes uit de rotsen komt. Do Risco eindigt ook bij een waterval. Het pad loop hier onderdoor verder, maar is niet meer toegankelijk.
Na zo’n 3 uur zijn we terug bij het beginpunt van de wandeling en nemen we het busje terug naar de auto.

We rijden verder richting Achadas da Cruz. Hier komen we een bordje “teleferico” tegen dat we volgen. Het blijkt een kleine telecabine te zijn die vrij stijl naar beneden gaat (451m omlaag). Voor 3 euro per persoon wordt de cabine bedient. Beneden lopen we wat rond, wanneer we weer naar boven willen moeten we op de groene knop in de cabine drukken.

Als we weer boven zijn rijden we verder richting Ponta do Pargo (meest westelijke punt, vuurtoren). We rijden verder via Fajõ da Ovelha en Raposeira, waarna we na een blik op de klok besluiten via de Via Espresso terug naar het hotel te rijden.
Even na zessen zijn we weer bij het hotel.
’s Avonds eten we bij de Mexicaan.

Gereden: 0 km
Gereden totaal: 872 km

We staan iets eerder op dan de afgelopen dagen, zodat we de hotelbus van half elf naar Funchal kunnen nemen. Als de bus komt zit deze al redelijk vol. Vriendlief heeft een zitplaats, Ukkie niet. Ukkie moet de bus uit (dat krijg je ervan als je iemand die slechter ter been is laat zitten). Vanuit het hotel wordt een taxi geregeld én betaald. Tegen elven zijn we alsnog in Funchal (slechts een paar minuten later dan de bus).

We nemen de kabelbaan naar Monte. Vanaf daar gaat er nog een kabelbaan naar een botanische tuin. We laten de kabelbaan voor wat hij is en lopen het stadje in.
We lopen naar (en bekijken) de kerk. Bij de kerk is ook de start van de Mont-toboggan-tocht (een soort houten slee), we zien een aantal bestuurders met elkaar op de vuist gaan. Aan de noordzijde van de kerk ligt een oud spoorviaduct waar omheen nu een gemeentelijke tuin (Jardim do Monte) ligt. De spoorweg is in 1894 geopend voor het vervoer van toeristen. Na een ongeluk (ontplofte locomotief, 4 doden) is de spoorverbinding in 1939 gesloten.

We besluiten alsnog de 2e kabelbaan te nemen naar de Jardim Botânico. Nog voor we daar zijn komen we andere toeristen tegen die melden dat ze niet gecontroleerd zijn en vragen of we hun kaarten willen overnemen (€5 ipv €12,75 pp). We gaan op het voorstel in en worden inderdaad niet gecontroleerd.

De tuin zelf is erg groot. Door de tijd van het jaar bloeit er niet veel, maar we krijgen een aardige indruk van hoe het zou kunnen zijn. Onder aan de tuin ligt Jardim dos Loiras, een tropische vogeltuin.
Na de vogels bekeken te hebben beginnen we aan de klim door de tuin terug naar de kabelbaan. We nemen de kabelbaan terug naar boven (Monte) om daar de kabelbaan terug naar beneden (Funchal) te nemen.

In Funchal nemen we om half vijf de bus terug naar het hotel.
’s Avonds lopen we naar de sushibar waar we al eerder geweest zijn.

Gereden: 151 km
Gereden totaal: 872 km

Na het ontbijt stappen we in de auto richting Porto da Cruz om daar een wandeling langs een Levada te gaan maken.
De wandeling loopt langs Levada Do Casteljo en brengt ons in zo’n anderhalf uur tot het beginpunt van de Levada bij de rivier Ribeiro Frio. Hier hangen we een uurtje rond voordat we aan de terugtocht beginnen.
Net voor we bij de auto zijn begint het te spetteren. Het is even na half vier en we rijden terug naar het hotel.
Na gebadderd/gedouched te hebben rijden we tegen half 7 weer naar het noorden van Machico. Hier eten we bij het restaurant waar we eerder deze week iets gedronken hebben. We eten Lapas (zeeslak) en Espada.