Titel: Het gulden vlies van Thule
Schrijver: Thea Beckman
Jaar van uitgifte: 1989
Flaptekst:
De Badeners, belust op buit en bodemschatten. zijn er tenslotte in geslaagd de Tbuleense hoofdstad Gothab en enkele andere kustplaatsen te veroveren. Immigranten vanuit het Badense rijk stromen toe. Zo komt ook Elvira naar Thule als dochter van de ondergouverneur van Upernavik, een kustplaats in het noorden. Het valt haar,op dat er nergens een Thuleen te bekennen is. Ze zijn allemaal gevlucht. ’s Nachts worden de Badeners echter steeds weer opgeschrikt door sabotagedaden. Legereenheden die het land worden ingestuurd om de terroristen uit te roeien, keren niet meer terug. De kolonisatie stagneert. Toch komt niemand op het idee om contact te leggen met de Thulenen. Als Elvira oppert om Thuleens te leren wordt ze voor gek versleten, maar ze zet door. Kort daarop komt ze een Thuleense vrouw tegen die haar helpt. Dan volgen de gebeurtenissen elkaar snel op. Elvira’s vader wordt op expeditie gestuurd en keert niet terug. Elvira besluit hem te gaan zoeken.
Leeswaarschuwing
Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.
Enkele decennia na de gebeurtenissen in Het helse paradijs zijn de Badeners er alsnog in geslaagd enkele delen van Thule te bezetten. De steden Upernavik, Gothab, Frederiksborg, Julianehab en Kulus zijn bezet en de Badeners trachten de gebieden te koloniseren. De bevolking bood geen weerstand maar vluchtte. De Badeners krijgen echter te maken met “terroristische aanslagen” op hun steden en krachtcentrales, door de Thulenen. Ze kunnen de wildernis niet penetreren en de daders blijven onvindbaar.
Elvira is de dochter van een ambtenaar die ondergouverneur van Upernavik wordt. Hij wordt echter met een strafexpeditie meegestuurd, het binnenland in. Elvira denkt dat de gouverneur, Kloritz, dit deed omdat Elvira’s vader klaagde over corruptie. Elvira, die van een Thuleense genaamd Beda (waarvan later blijkt dat ze voeger de gewestbestuurster was van Upernavik) de taal heeft geleerd, gaat het binnenland in om hem te zoeken. Haar vader blijkt, waarschijnlijk op bevel van gouverneur Kloritz, te zijn doodgeschoten, maar ze legt contact met de Thuleense Konegazoon Tjalf.
In de tussentijd leren ook de drie slimme dochters van oppergouverneur Von Birken de Thuleense taal. Shasita, Hajo en Reni trekken uiteindelijk het binnenland in om contacten met de Thulenen te leggen. Ze hopen wellicht handelscontacten te kunnen openen met de Thulenen.
Shasita, Hajo en Reni willen naar Holtak, de nieuwe hoofdstad van Thule, waar Elvira al is. Dit leidt tot een voorzichtige Badens-Thuleense toenaderingspoging. Elvira wil vrede, Shasita, Hajo en Reni willen een soort handel. Ze spelen als tolk tussen de Badeners en Thulenen. Thura, de weduwe van Konegazoon Christian en grootmoeder van de huidige Konega, leidt het verzet en eist volledige ontruiming van de steden.
De 4 vriendinnen komen na lange tijd terug in Gothab, daar doen ze verslag uit. De Badeners, die een diplomaat sturen, bieden Kulus en op langere termijn Upernavik te ontruimen. Uiteindelijk wordt afgesproken alle steden terug te geven. Elvira gaat een keer terug naar Upernavik, daar moet ze een brief geven aan Kloritz. Maar ze wil er ook haar familie zien, haar moeder vertellen dat haar vader dood is en zien hoe de toestand daar is. Eenmaal bij Kloritz verklaart Kloritz haar schuldig aan landveraad en sluit haar op. Shasita maakt zich zorgen om haar en trekt er ook op uit, om te zien wat er met Elvira gebeurd is. Het schip loopt vast en zinkt, maar ze weet toch veilig aan wal te komen. Vanaf daar gaan ze verder op reis naar Upernavik. Als ze onderweg Tjalf en een paar woudlopers tegenkomt, schieten die haar te hulp. Tjalf bevrijdt Elvira.
Weer in Gothab doen ze opnieuw verslag uit, samen met de vredesonderhandelaar vertrekken ze na een tijd naar Holtak, om opnieuw te praten met Thura, alleen nu met de vrouwenraad en de vredesonderhandelaar erbij. Uiteindelijk, nadat Thura de vredesonderhandelaar wat dingen heeft gegeven (die dan aan het Badense Rijk gedoneerd zijn) wil die wel een nieuw contract maken, en zich helemaal overgeven, om dan nog verder te kunnen onderhandelen.
Maar er mag maar een kleine groep Badeners blijven, mits ze bereid zijn zich naar de Thuleense zeden te schikken. Elvira, die smoorverliefd op Tjalf is en vervreemd is geraakt van haar familie, zal waarschijnlijk in Thule blijven. Ook de dochters Von Birken willen graag blijven. Ze willen niet weg uit het prachtige Thule.
Mijn mening/ervaring: Dit boek is het derde deel van de toekomst trilogie geschreven door Thea Beckman. Helaas vind ik ze niet zo sterk als haar historische boeken. De serie is betweterig en moralistisch. Als je je daar niet aan stoort (of het goed kunt negeren) zitten er ook echt wel mooie stukken in de boeken. Zelf zal ik deze serie niet snel op nieuw uit de kast pakken (waar ik dat met de historische boeken wel doe).
Dit is het 157ste deel in de categorie “Uitgelezen”. Op deze pagina houd ik bij welke boeken ik uitgelezen heb.