Recept: Gazpacho

Dit recept levert ruim een liter soep op. Geoeg voor vier personen of voor 12 in een (tapas) buffet

Ingrediënten
1 kg tomaten (ik heb een voorkeur voor Roma tomaten in dit recept)
1/2 komkommer
1 ui
1 rode paprika
1 teentje knoflook (geplet)
Zout
Peper
4 el olijfolie
1 el (sherry)azijn
Witbrood

Bereiden
Snijd een kwart komkommer, de ui en een halve paprika in grove stukken. Maal dit samen met de tomaten fijn in een blender. Breng op smaak met zout en peper, olijfolie en azijn en zet het geheel in de koelkast tot het door en door koud is. Snijd de rest van de groenten in piep-kleine blokjes en serveer die in aparte schaaltjes bij de soep, samen met de stukjes witbrood.

Instagramfoto’s 2015 (29 & 30)

View this post on Instagram

Het schuim komt boven het glas uit. #chailatte

A post shared by joosephiene (@joosephiene) on


Het schuim komt boven het glas uit. #chailatte


Vrijdagmiddag op mijn werk. Tijd voor thee en een koekje #theeleut
Lees verder

Nieuw Zeeland (11)

In november 2014 gingen wij voor ruim drie weken naar Nieuw Zeeland. Met een camper trokken we over beide eilanden. We begonnen bij Auckland (Noordereiland) en eindigden bij Christchurch (Zuidereiland). In een aantal logs zal ik verslag doen van deze reis. Vandaag deel 11.

Maandag 24 november
Het is rond half elf als we na het ontbijt en legen/vullen van de tanks de camping verlaten.
We rijden naar Dunedin, waar we door het centrum wandelen en het station bekijken.


Dunedin Railway Station

In noordelijke richting gaan we de stad weer uit. Langs de kust stoppen we om de Moeraki Boulders te bekijken.


Mouraki boulders

Vrij snel daarna gaat de reis verder landinwaarts, richting de Alpen.
Net voorbij Twizel, aan Lake Pukaki, vinden we een kampeerstek voor de nacht. Over het meer hebben we (beperkt) zicht op de bergen. Een van de pieken zou Mount Cook moeten zijn.


Kamperen bij Lake Pukaki

Dinsdag 25 november
Gisteravond hadden we nog zicht op de bergen over het meer. Nu zien we vrijwel niets meer. Een enkele top steekt boven de bewolking uit, maar dat is dan ook alles wat we van de ruige bergkam kunnen zien.
We vervolgen de weg langs Lake Pukaki naar Lake Tekapo. Hier kijken we uit over het meer en bezoeken we het kerkje.


Kerkje bij Lake Tekapo

We rijden terug naar de kust en gaan verder richting het noorden. We rijden naar de Banks Peninsula om daar te kamperen.
’s Middags pakken we de koffers in. Morgen moeten we de camper schoonmaken en inleveren in Christchurch. ’s Avonds vliegen we dan naar Melbourne/Australië.

Recept: Salade van zachte geitenkaas met een appelstroop dressing

Ingrediënten
1 zacht geitenkaasje (ongeveer 250 gram)
120 gram veldsla
50 gram pijnboompitjes
2 tomaten (ontveld en zaadjes verwijderd)
6 radijsjes
8 plakjes serano ham
4 plakjes ontbijtspek (krokant gebakken)
Zout en peper
4 sprietjes bieslook (in kleine ringetjes gesneden)
2 takjes peterselie (fijn geknipt)
Voor de dressing
3 eetlepels appelstroop
25 ml witte wijn azijn
25 ml balsamico azijn
50 ml olijfolie (eventueel half om half met zonnebloemolie)
20 ml calvados of cognac
zout en peter

Bereiden
Begin met de dressing. Verwarm de azijn met de stroop op een laag vuur tot de appelstroop helemaal is opgelost. Laat dit een beetje afkoelen en giet er dan al roerende de olie door. Eindig met de calvados/cognac en breng op smaak met zou en peper. Voor een wat zoetere dressing kan er een beetje honing toegevoegd worden, zelf vind ik dit niet nodig.
Ga verder met de salade. Verkruimel de geitenkaas boven een kom. Meng er de fijngesneden kruiden door en breng op smaak met zout en peper. Maak er 8 balletjes van en omwikkel deze met de ham. Zet de balletjes tot verder gebruik in de koelkast.
Rooster de pijnboompitjes in een droge koekenpan. Snij de tomaten in kleine blokjes en de radijsjes in dunnen plakjes.
Verdeel de salade over 4 borden, verdeel de tomaat, radijs en pijnboompitjes erover.
Schik de geitenkaas bolletjes en het ontbijtspek over de salade.
Bedruppel het geheel vlak voor serveren met de dressing (eerder toevoegen geeft slappe sla).
Serveer de salade met de rest van de dressing apart.

Uitgelezen 349: De mannen van Raan – Martine de Jong

Titel: De mannen van Raan
Schrijver: Martine de Jong
Jaar van uitgifte: 2015

Flaptekst: Per Pennings is programmeur en zit het liefst thuis met de gordijnen dicht. Totdat hij verliefd wordt op Raan. Als een wervelwind komt ze zijn leven binnen: ze kookt voor hem, neemt hem mee op sleeptouw en stelt hem voor aan haar familie. Tot zijn verbazing woont ze met haar zesentwintig jaar nog thuis bij haar moeder en broers. Wanneer de een na de andere man opduikt in Raans verhalen, probeert Per de situatie onder controle te krijgen door alles te vatten in schema’s en lijsten. Een ding is duidelijk: hij heeft niet langer de touwtjes in handen. De mannen van Raan is het met veel vaart en humor geschreven debuut van Martine de Jong. Martine de Jong (1975) houdt sinds 1999 een dagelijks weblog bij op 10e.nl, dat honderdduizenden bezoekers trekt. Ze was een van de drijvende krachten achter Recensiekoning. Voorts is ze bekend van haar stukken over Wie is de Mol? voor de Volkskrant.
‘Een romantisch doolhof, waar je met veel liefde in wilt blijven verdwalen. Een heel erg mooi boek!’ Arjen Lubach
‘Martine de Jong laat zien dat liefde uiteindelijk de allermoeilijkste puzzel is.’ Ionica Smeets

Leeswaarschuwing
Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.
Lees verder

Nieuw Zeeland (10)

In november 2014 gingen wij voor ruim drie weken naar Nieuw Zeeland. Met een camper trokken we over beide eilanden. We begonnen bij Auckland (Noordereiland) en eindigden bij Christchurch (Zuidereiland). In een aantal logs zal ik verslag doen van deze reis. Vandaag deel 10.

Zondag 23 november
Na het ontbijt rijden we naar Invercargill voor de boodschappen. Daarna richting Fortrose voor het begin van de rondrit door de Catlins. De zuidoostkant van het Zuidereiland is zeer schilderachtig en biedt bijzondere natuurverschijnselen. Gefossiliseerde bomen, prachtige watervallen, gele stranden, hoge kliffen en geheime grotten maken dit gebied, dat meestal de Catlins wordt genoemd naar een van de vroegere landeigenaren van rond 1840, tot een unieke attractie. Langs de kustlijn van afwisselend kliffen en gouden zan- en surfstranden leven diverse dieren, zoals de zeldzame hectordolfijnen, pinguïns, robben en zeeleeuwen.
Bij Otara bezoeken we Waipapa Point. Er staat hier een vuurtoren en er liggen zeehonden op het strand (en in het gras langs het pad).


Waipapa Point Lighthouse

Bij Curio Bay bekijken we het Petrified Forest en zien we een pinguïn naar zee waggelen. Porpoise bay laat ons echter geen dolfijnen zien.
In iets minder dan 40 minuten lopen we naar McLean falls.


McLean Falls (na dagen van regen)

De wandeltocht naar de Cathedral Caves gaat vanwege het tij niet lukken (alleen bereikbaar bij laag water en het is nu vloed). Door de regen van de afgelopen dat zijn de Purakaunui Falls veel groter dan de fotos in de reisgids doen suggereren.
We sluiten de rit af met een bezoekje aan Nugget Point, ook hier staat een vuurtoren.

View this post on Instagram

Nugget point #newzealand #latergram

A post shared by joosephiene (@joosephiene) on


Nugget Point Lighthous

Ook op deze plek zien we weer de New Zealand Furr Seals.
Vanaf Balclutha pakken we de SH1 op. Bij (Lake) Waihola vinden we een camping voor de nacht.

Recept: Indische kipkluifjes

Ingrediënten
Ongeveer 1 kilo kipfluifjes (vleugels, tv-sticks of kleine kippenpootjes)
5 sjalotjes (eventueel te vervangen door kleine 3 kleine uien)
4 teentjes knoflook
1 flinke theelepel Ketoembar (gemalen korianderzaad)
1 theelepel djinten (gemalen komijn)
1 theelepel limoensap
2 theelepels sambal oelek
50 gram bruine rietsuiker
2 eetlepels ketjap manis
mespuntje peper en zout
water
Olie om in te bakken (zonnebloem, kokos)

Bereiden

De kipkluifjes insmeren met peper, zout, djinten en ketoembar.
Licht aanbakken in de wok (of braadpan) met een beetje olie. Voeg de grofgesneden sjalotjes en de (fijngesneden of geperste) knoflook toe en laat het geheel 10 minuten garen.
Voeg een beetje water, de ketjap en de limoensap toe en roer het geheel goed door.
Voeg tenslotte de sambal oelek toe en laat alleen een half uurtje sudderen.
Voeg de rietsuiker toe en laat alles nog een half uurtje op een klein vuurtje verder sudderen (dit kan eventueel ook in een ovenschaal in de oven op 150 graden).
Af en toe roeren en eventueel extra water toevoegen om droogkoken te voorkomen.
In de laatste tien minuten het vuur iets hoger om de saus te laten indikken.

Instagramfoto’s 2015 (week 27 & 28)

View this post on Instagram

Warm in de #latergram

A post shared by joosephiene (@joosephiene) on


Warm in de auto


Twee tuinkussens uit de schuur halen zodat de kat ook op een kussen kan liggen. Ik doe dat.
Lees verder

Nieuw Zeeland (9)

In november 2014 gingen wij voor ruim drie weken naar Nieuw Zeeland. Met een camper trokken we over beide eilanden. We begonnen bij Auckland (Noordereiland) en eindigden bij Christchurch (Zuidereiland). In een aantal logs zal ik verslag doen van deze reis. Vandaag deel 9.

Vrijdag 21 november
Voor vandaag hebben we geen wekker gezet. We worden dan ook pas om negen uur wakker. Na rustig opstarten rijden we rond half elf weg van ons kampeerplekje.


Uitzicht vanaf ons kampeerplekje

We gaan kijken in Kingston waar de stoomtrein nog op de borden staat aangekondigd. Het station, de wagons en de locomotief staan er nog, maar het onkruid groeit over de rails en de lok is niet in rijdende conditie. Het geheel oogt erg triest.
We rijden verder naar Te Anau. In het visitor centre komen we er achter dat de Milford Sound Highway gesloten is wegens lawinegevaar. Door de regen van de afgelopen dagen is het pak sneeuw op de hellingen instabiel geworden. De Milford Sound Highway is de enige toegangsweg tot de Milford Sound, waar we voor morgenochtend een rondvaart hebben geboekt.
In het visitor center krijgen we te horen dat er In Te Anau ook een kantoor van deze organisatie zit. We worden geadviseerd daar even langs te gaan.
De organisatie geeft aan dat de weg weliswaar vandaag gesloten is, maar morgen best weer open zou kunnen zijn. Dat is nu nog niet bekend. Morgenochtend (half acht) is er een nieuwe update over de status van de weg. Als de weg open is dan gaat de rondvaart door, is de weg gesloten, dan krijgen we ons geld terug. Het is dus nog even afwachten.
In Te Anau vullen we de dieseltank en gaan op weg. De weg zou gesloten moeten zijn vanaf Hollyford, het eerste deel van de Milford Sound Highway is dus wel toegankelijk. Via een “kiosk-operated system” mogen we (na extra instructies) de weg op.
We bekijken twee campings en eindigen op die bij Knobs Flat. Hier vlakbij staat een route-informatie bord, zodat we morgenochtend snel kunnen zien of de weg verderop al open is of wat de verwachting is.


Kamperen bij Knobs Flat

We koken, wassen af en ruimen op. De hele middag en avond is het blijven regenen. Voor vannacht wordt nog eens 200-250 mm neerslag verwacht.

Zaterdag 22 november
Vandaag gaat de wekker al vroeg. Om half acht wordt de status van de weg geüpdate (is de verwachting). Manlief loopt (in regenpak) naar het bord, maar om tien voor acht is er nog geen update.
We ontbijten met muffins en rijden even na achten nogmaals langs het bord met route-informatie. Nu staat er slechts een woord op: “open”.
We rijden (in de stromende regen) het resterende stuk naar Milford Sound, via de Homer tunnel en langs steile rotsen.


Kea bij de Homer Tunnel

We zijn bijna een uur te vroeg bij de cruise terminal.
Om kwart over tien precies varen we af met de Lady Bowen (genoemd naar een waterval die het dorp van elektra en drinkwater voorziet). In zo’n tweeeneenhalf uur varen we de Milford Sound (dat eigenlijk een fjord is) rond. Onderweg zien we onder andere watervallen (velen door de aanhoudende regen), een pinguïn en pelsrobben.


Milford Sound

Het is één uur als we aan de weg terug naar Te Anua beginnen. Onderweg (bij de tunnel) zien we Kea’s. In Te Anau dumpen we ons afvalwater nog een keer en daarna rijden we via de SH99 in zuidelijke richting verder.
Aan de zuidzijde van het Zuidereiland, bij Orepuki, slaan we ons kamp op voor de nacht.