Titel: Liefde en schaduw
Originele titel: De amor y de sombra
Schrijver: Isabel Allende
Jaar van uitgifte: 1984
Flaptekst:
Liefde en schaduw is het verhaal van een ontluikende liefde tussen twee jonge mensen in een land dat gebukt gaat onder de verschrikkingen van een dictatoriaal regime. Zonder dat geografische namen worden gebruikt, is het duidelijk dat het hier het geboorteland van de schrijfster, Chili, betreft.
Tijdens hun werk worden de journaliste Irene en de fotograaf Francisco geconfronteerd met een van de schaduwkanten van het militair regime: vermiste personen. Zij stuiten op een massagraf in een verlaten mijn. Als zij het besluit nemen dit nader te onderzoeken, raken zij verwikkeld in de politiek en kunnen niet langer de ogen sluiten voor wat er om hen heen gebeurt. De moeilijke omstandigheden waarin zij verzeild raken, drijven hen in elkaars armen.
‘Het is Isabel Allende gelukt een lyrisch en nuchter boek te schrijven dat door zijn orginaliteit en evenwichtige opbouw een mijlpaal zal zijn in de Latijnsamerikaanse literatuur’. – Neue Zürcher Zeitung, 16 oktober 1985
Leeswaarschuwing
Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.
Journaliste Irene is in een heel beschermd milieu opgevoedt. Op een dag ontmoet ze Francisco, die eigenlijk psycholoog was, maar omdat daar geen behoefte aan was, is hij fotograaf geworden. In de dagen die volgen na hun eerste kennismaking, ontstaat er een hechte vriendschap tussen hen. Samen op de motor bezoeken ze verschillende plaatsen om reportages te maken.
Op een dag horen ze van Evangelina, een meisje die bij haar geboorte verwisseld is. Wat er ook gedaan werd door de moeders, ze werden verplicht om het hun toegewezen kind op te voeden. Dit meisje bezit paranormale krachten. Na een interview sluit de familie van Evangelina Ranquileo Irene in hun hart, net zoals iedereen doet.
Francisco en Irene worden enkele dagen na het interview op het slachtfeest uitgenodigd bij de familie Ranquileo. Op het slachtfeest komen er opeens allemaal gardisten, waaronder Evangelina’s “broer” Pradelio, het huis binnenvallen. De gardisten vragen woedend wat er aan de hand is, omdat Evangelina in trance is. Plotseling daalt er een onzichtbare regen van stenen op het dak (dit werd veroorzaakt door Evangelina) De gardisten schrikken hier zo van dat ze weg rennen en buiten hun positie innemen. Daarna beginnen ze zo maar te schieten. Gelukkig raakt niemand gewond. Alle gasten van het slachtfeest zijn ontsteld, maar de luitenant, Juan de Dios Ramires, loopt naar binnen en pakt Evangelina bij haar arm. Opeens slaat Evangelina hem neer. Evangelina pakt hem bovenmenselijke kracht op en draagt hem naar buiten waar ze hem neer smijt.
De vernedering voor Juan is zo groot dat hij enkele dagen later terugkomt; Evangelina meeneemt en haar broer, Pradelio, vastzet in een isoleercel. Wanneer Irene weer eens langsgaat bij Digna, de moeder van Evangelina, krijgt ze te horen dat Evangelina na haar arrestatie nooit is teruggekeerd, terwijl de luitenant gezegd had dat ze op vrije voeten gesteld was. Digna heeft geen hoop meer en vermoedt dat “haar” kind dood is. Irene belooft dan om Evangelina te gaan zoeken. Ze hoort van de moeder ook nog dat Pradelio ontsnapt en gedeserteerd is. Francisco en Irene gaan daarop op bezoek bij Pradelio om zo meer informatie te verkrijgen over Evangelina.
Na een moeizame tocht door de bergen komen ze bij zijn schuilplaats. Hij vertelt dan dat hij vroeger met “zijn” zusje “spelletjes” deed en dat ze hun liefde voor elkaar niet konden verbergen. Toen Evangelina last kreeg van haar paranormale aanvallen heeft Pradelio alles vertelt tegen zijn luitenant, omdat hij zich schuldig voelde en in de hoop dat de luitenant er iets aan kon doen. De luitenant beloofde het op te lossen, maar na de vernedering werd Pradelio opgesloten in een cel en hoorde hij van zijn vrienden dat Evangelina vermist werd. Zijn vrienden helpen hem ontsnappen en hij zweert wraak.
Pradelio spreekt tegen Irene en Francisco zijn vermoeden uit dat Evangelina dood is en waarschijnlijk in de mijn “los riscos” ligt. Wanneer Francisco en Irene daarin op zoek gaan, treffen ze inderdaad het lijk van Evangelina aan. Totaal ontredderd gaan ze naar buiten en de enige oplossing om hun verschrikking boven te komen is de liefde die ze al die tijd voor elkaar voelden te laten gelden.
Vanaf dat moment weet Irene dat ze met haar verloofde, de generaal, zal moeten breken. Wanneer ze verder napraten over hun verschrikkelijke vondst, krijgen ze het vermoeden dat er nog wel eens meer vermisten in de mijn zouden kunnen liggen. Hun vermoeden blijkt waar te zijn. Francisco neemt foto’s van de lijken. In het begin weten ze niet waar ze met de foto’s naar toe moeten, maar uiteindelijk besluiten ze ermee naar de kerkelijke macht te gaan, want dat is de enige groep, die nog buiten de handen van de regering valt.
De kardinaal zorgt ervoor dat de pers het te weten komt en hierdoor wordt de bevolking wakker geschud en komt het in opstand. Het leger voelt zich steeds meer in het nauw gedrevenen besluit Irene uit de weg te ruimen. Irene krijgt 12 kogels in haar buik, maar weet dat op wonderbaarlijke wijze te overleven. Ondertussen gaat de andere Evangelina, waar Irene enkele dagen daarvoor mee had gesproken, de lijken identificeren om te kijken of haar vermiste “vader en broers” erbij zitten. Wanneer dit zo blijkt te zijn, moet Evangelina Flores getuigen. Wanneer ze de rechtbank verlaat, wordt ze door de broer van Francisco het land uitgesmokkeld, want die vreest voor haar leven. Evangelina verspreidt dan het verschrikkelijke verhaal door de hele wereld.
Irene ligt nog steeds te vechten voor haar leven in het ziekenhuis. Mario, een goede vriend, meesterkapper en visagist ziet dat voor het ziekenhuis mensen Irene staan op te wachten om haar alsnog te kunnen vermoorden. Zodra Irene sterk genoeg is, geeft Mario haar en Francisco een compleet nieuw uiterlijk, zodat ze samen kunnen wegvluchten. Ze vluchten naar het ouderlijke huis van de ouders van Francisco in Spanje, maar ze beloven elkaar terug te keren.
Mijn mening/ervaring: Het verhaal is een grote flashback met daarin kleinere flash backs verwerkt. In het begin lijken het allemaal verschillende verhalen te zijn van verschillende personen, maar langzamerhand lopen al die verhaallijnen in elkaar over tot een verhaal, waar alle hoofdpersonen op een of andere manier met elkaar te maken krijgen. Dit is het tweede boek van Isabel Allende dat ik lees. Het was voor mij (zelfs al boekenwurm) een onbekende schrijfster. Maar na dit boek weet ik het zeker, ik wil al haar boeken lezen.
Iets voor jou: Intrige, spanning en romantiek, dit boek heeft het allemaal. Fijn boek voor tijdens een vakantie of andere lange periode.
Niets voor jou: Als je niet tegen wisselende vertel-standpunten kunt. Als je een boek zoekt om in de trein en/of bus te lezen.
Dit is het negende deel in de categorie “Uitgelezen”. Op deze pagina houd ik bij welke boeken ik uitgelezen heb.